Beste MBO-student,
Wat voor docent kan ik het beste voor je zijn? Hoe kan ik het je mogelijk maken dat je straks een vakmens bent, die stevig in de schoenen staat? Die weet waar je goed in bent, wat je wilt en ook weet hoe je dat voor elkaar kunt krijgen? Hoe kan ik je bewust maken hoe je een netwerk bouwt om een leven lang te kunnen leren en een plek kunt vinden waar je vakmanschap duurzaam van betekenis kan zijn?
Bij de Avans Deeltijdacademie is vorig jaar een onderzoek geweest onder studenten welk onderwijs ze nodig hebben. Dat blijkt onderling nogal te verschillen, afhankelijk van voorkennis, motivatie en leerstijlen. Alleen een palet aan docenten blijkt de student tot wasdom te kunnen laten komen: de praktijkman, de theorievrouw, de regelaar en de coach…
Een manifest voor MBO-docenten?
Een manifest lijkt een manifestatie van aandacht voor een ondergewaardeerde sector. Aandacht is fijn, maar wat is het nut van het roepen wat we nu nodig hebben als docent? Het voelt als een wensenlijst voor de kerstman. Welke pakjes zijn volgend jaar nog van waarde? Beter dan te vragen naar de wensen van docenten, zou ik die van studenten willen weten: welke docenten hebben de MBO-studenten nodig? Wat willen ze kunnen en hoe leren ze dat?
Wat kunnen de MBO-docenten leren en samen doen, met partners in de regio, collega’s in het binnen- of buitenland, om toekomstbestendig professionals op te leiden binnen of buiten de muren van de school? Als in de nabije toekomst wordt gewerkt en geleerd in duurzame sociale leergemeenschappen, dan wens ik onszelf visie, lef en daadkracht om over regels en systemen heen te stappen en nieuwe piketpalen te slaan. Te luisteren waar de behoefte ligt, om de weg naar volwaardig vakmanschap te plaveien.
Lilian Boonstra
14 december 2016
